Ticaret Hukuku

            Hak ve Hürriyet(Özgürlük) kavramları, bu kavramların ötesinde de “Temel Hak ve Hürriyetler” mefhumu günümüz demokratik hukuk düzenlerinin vazgeçilmez parçaları olarak addedilmektedir. Hatta bu kavramların da üstünde “İnsan Hakları” veya bazı kaynaklarda geçtiği üzere “Temel İnsan Hakları” terimleri demokratik hukuk devletlerinin olmazsa olmazı kabul edilmektedir. Ne var ki, ayrıntısına ilerleyen kısımlarda değinileceği üzere, “İnsan Hakları” başlığı daha ziyade bir temenni, bir olması gereken ifade ediyor olduğundan “Temel Hak ve Hürriyetler”  kavramını kullanmak kanaatimizce daha uygun görünmektedir.

            Bu sebeple çalışmamızda esas alınacak ve incelenecek olan, temel hak ve hürriyetler üst başlığı olmakla; bu hak ve hürriyetleri tanıyan, koruyan ve bu standartların üstüne çıkmayı hedefleyen devletler her bir temel hak açısından ayrıntılı güvencelere yer vermeye çalışmakta bu yolla meşruiyet temelini sağlamak ve çoğulcu toplum yapısında birlikte yaşamı mümkün kılmayı amaçlamaktadırlar (TÜMAY, 2015). İfade hürriyeti bu bağlamda temel haklar içinde önem arz eden bir konumu haizdir. İfade hürriyeti temel hak ve hürriyetlerden birisi olması hasebiyle; vazgeçilemez haklardandır. Yine bu niteliğinden dolayı düşünce, kanaat ve ifade hürriyeti (özgürlüğü) biçiminde bir arada da ifade edilen bu hak özü itibari ile sınırlandırılamaz ve engellenemez durumdadır. Fakat hakkın bu yönü mutlak değildir. Her hak, hürriyet ve ödev için geçerli olduğu üzere İfade Hürriyeti için de belirli sınırlar ve düzen uygulamaları dünyanın her gelişmiş demokrasisinde az veya çok mevcuttur. Zira toplum halinde yaşamanın getirdiği bir takım sorumluluklar, temel hak ve hürriyetler açısından da sınırların belirlenmesi zaruretini doğurmaktadır. Aksi kabul edilir, yani temel hak ve hürriyetlerin asla sınırlanamayacağı öngörülürse bu kabulün düzensizlik düzenini getireceği kanımızca muhakkaktır.

            İşbu çalışmamızda usulü aşağıda açıklanacağı üzere; temel hak ve hürriyetlerin ne olduğu, hangi hallerde sınırlanabileceği, bu hak ve hürriyetler içinde ifade hürriyetinin yeri irdelenecek, yapılabilecek sınırlamalar çerçevesinde haksız rekabeti engellemek için getirilmiş reklam kısıtlaması/yasağı düzenlemelerinin durumu kendi bakış açımızdan açıklanmaya çalışılacaktır. Bu belirlemeler Türkiye Cumhuriyeti Anayasası (Anayasa), Türk Ticaret Kanunu (TTK) ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi (AİHS) esas hareket noktası kabul edilmek suretiyle gerekli yerlerde sair ilgili mevzuata da değinilerek yapılacaktır.